ความมืดมนของเขา ไม่ใช่ของเขา
ความผิดพลาดตรงนั้น เป็นเพียงภาวะหนึ่ง
ยิ่งเธอจ่อมจมในความมืดดำ
ยิ่งนำมาใส่ใจ
ความมืดมนนั้นจักเป็นของเธอ
.
กิเลสไม่เที่ยงแท้ ปรุงแต่งตามอกุศล
บนความเผลอไผล
มีสิ่งใดเล่าที่ยั่งยืน แม้ความดี
ความมืดมนเพียงการอับแสง
มิใช่อัตตาให้คว้าได้
.
แสงและความดีที่เธอมีก็เช่นกัน
.
เมื่อหมกมุ่นในความผิดพลาดของเขา
ใจฉันยิ่งผิดเพี้ยน
เป็นไปในโลภ โกรธ หลง
ความมืดมนนั้นจึงมาอยู่กับฉัน
.
ความผิดพลาดนั้น
มิใช่ตัวตนเขาที่ล้มเหลว
มันเกิดขึ้นกับเขาแล้ว เธอเพียงรับรู้
อย่านำมาใส่ในหัวใจ
อย่าถือว่าเป็นของของใคร
แค่ภาวะหนึ่ง มิใช่ตัวตน
.
เขาที่มืดมน ไม่ใช่ศัตรูของเธอ
โลภ โกรธ หลง ต่างหาก
อกุศลทั้งหลาย
นั่นคือความผิดพลาด
.
เนตังมะมะ
เนโสหะมัสมิ
นะ เมโส อัตตาติ
นั่นไม่ใช่ของเรา
นั่นไม่เป็นตัวเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตน
.
.
อนุรักษ์ ครูโอเล่
คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๒๐
๒๕ ตุลาคม ๒๕๖๒
ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/
ติดตามการอบรม : www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/