อย่าถือความดีเป็นตัวตนฉัน
อย่าถือให้สิ่งดีๆ เหล่านั้นเป็นของฉัน
อย่ากอดแสงสว่างไว้เป็นตัวตนให้ยึดมั่น
.
เมื่อแสงสว่างถูกโอบล้อม เมื่อนั้นแสงก็กลับกลายเป็นเงามืด
.
เมื่อถือความดีเป็นตัวฉัน ฉันย่อมทุกข์เพื่อรักษาความดีนั้น
พะวงภาพลักษณ์ ปล่อยปละสิ่งลบในตนแผ่ขยาย
มองแต่ดอกไม้ในหัวใจ มิเหลียวแลวัชพืชพัวพัน
เมื่อถือให้สิ่งดีๆ เป็นของฉัน และเมื่อถือความดีเป็นตัวตน
ความคาดหวังย่อมผูกมัด จ้องควบคุมหมายเป็นดังใจ
มิยอมให้เปลี่ยนแปลงตามวาระ วิวาทกับผู้อื่นเพราะความดีที่แตกต่าง
.
มุ่งทำดีเพื่อใจสงบวาง
แสงสว่างเป็นแสงสว่าง เมื่อไม่มีอัตตาใดขวางไว้
เราทำความดีเพื่อให้ความดีงอกงาม มิใช่บ่มเพาะตัวตนให้เติบใหญ่
การดูแลสิ่งลบในตน เป็นการทำความดีที่สำคัญ
.
เนตังมะมะ
เนโสหะมัสมิ
นะ เมโส อัตตาติ
นั่นไม่ใช่ของเรา
นั่นไม่เป็นตัวเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตน
.
.
อนุรักษ์ ครูโอเล่
๒๑ มีนาคม ๒๕๖๑
คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา”