ทรัพย์ที่มีมิใช่ของเธอ
หนี้สินมิใช่สิ่งที่ถือได้
เงินมาเงินไปแค่ชั่วคราว
ดีใจ เสียใจ กับสิ่งเหล่านี้
ดั่งยินดี ยินร้าย กับสายลม
.
ไม่มีทรัพย์ใดพ้นจากไตรลักษณ์
เธอเป็นลูกหนี้ของกรรมเสมอ
เกิดจากเหตุ มิคงทน และว่างเปล่า
ได้มาเพียงเพื่อเสียไป
.
หนี้สินและรายจ่ายมิใช่ทุกข์
ใจที่กลัวและอยากจึงหวั่นไหว
เพียงรูรั่ว อย่าเอาตัวลงไปติด
แค่หน้าที่ชีวิต มีเพื่อสละ
.
ทรัพย์ เพียงกรรมและการใช้
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วล่วงลับ
เธอมิได้เกิดมาเป็นเจ้าของอะไร
อย่าเอาตัวตนและอยากไปแบกรับ
.
สิ่งที่มีและไม่มีไม่ใช่เรา
สิ่งที่ต้องเสียไปไม่อาจยึดถือ
ภาระคือหน้าที่ซึ่งสอนธรรม
เราไม่สูงหรือต่ำ
ตามจำนวนสิ่งไม่ยั่งยืน
.
เนตังมะมะ
เนโสหะมัสมิ
นะ เมโส อัตตาติ
นั่นไม่ใช่ของเรา
นั่นไม่เป็นตัวเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตน
.
.
อนุรักษ์ ครูโอเล่
คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๑๙
๒๒ ตุลาคม ๒๕๖๒
ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/
ติดตามการอบรม : www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/