“ยิ่งหนียิ่งเจอะเจอ” ……เรายิ่งกลัวเกรงที่จะยอมรับและเรียนรู้ความจริงข้อใด เรายิ่งต้องพบเหตุการณ์เพื่อพาเราเรียนรู้และยอมรับความจริงข้อนั้น ยิ่งเราหนีจากความจริงของชีวิต เราย่อมเสี่ยงที่จะไม่เข้าใจชีวิต…
“บทที่ขีดเขียน” …… ฉันเชื่อว่าความรักที่แท้จริงทำให้เราอยากเป็นคนดี
อยากพัฒนาตัวเองให้เหมาะสมกับเขา หรืออย่างน้อยทำให้เขาภาคภูมิใจและไว้วางใจเรา ….
~ ภาพปก จากปกหลังหนังสือ “เขียนดั่งเป็นกระจก”
หนังสือใหม่ของสถาบัน อ่านฟรีได้ที่เว็บไซต์ ~
อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ๑๖
ณ ธันวาคม ๒๕๕๘
แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒
อนุสารรายครึ่งเดือน คืนเดือนเพ็ญและคืนเดือนมืด
อ่านเพื่อประจักษ์ชีวิต ลิขิตเพื่อใคร่ครวญตน
ดาวน์โหลดได้ที่
https://www.dhammaliterary.org/wp-content/uploads/2015/12/อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๖.pdf
ความหลังครั้งยุวชนสยาม ตอนที่ ๓ สร้างนาม
คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา ตอน ยิ่งหนียิ่งเจอะเจอ
คอลัมน์ บันทึกเล็กเล็ก ตอน บทที่ขีดเขียน
คอลัมน์ สัมผัสใน “คำสารภาพ” กับ “ศรัทธาในตน ”
{ ธรรมวรรณศิลป์ มี ๒ นัยยะสำคัญ
{หนึ่ง วรรณศิลป์ที่ส่งมอบความดี ความงาม และความจริงแก่ผู้อ่านและสังคม
สอง วรรณศิลป์ที่ขัดเกลาจิตใจและชีวิตผู้ประพันธ์นั้นเอง }
อนุสารธรรมวรรณศิลป์ จึงประกอบด้วย ข้อชวนคิด และ ข้อชวนเขียน
เผยแพร่โดย
ศูนย์การเขียนเปลี่ยนชีวิต สถาบันธรรมวรรณศิลป์
www.facebook.com/khianpianchiwit
www.youngawakening.org/write4life
อ่านฉบับก่อนหน้าได้ที่