“วันเวลาให้โอกาส” ……หากชีวิตเราคือการก้าวเดิน วันเวลาที่มิใช่สายลมที่พัดพาเราก้าวไปข้างหน้า หากแต่วันเวลาคือระยะทางที่สองเท้าของชีวิตย่างก้าว ระยะทางนั้นมิใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเอง แต่เกิดขึ้นจากความตั้งใจและการลงมือทำของเรา…
“อารมณ์ศิลปะ” …… เขาว่ากันว่าศิลปินเมื่อผิดหวังหรือไม่พอใจในบางสิ่งบางอย่าง จะสามารถสร้างผลงานชิ้นเอกได้ ณ เวลานั้น เขาจะทุ่มเทหัวใจและฝีมือสร้างสรรค์ผลงานที่สะท้อนถึงความเจ็บปวดและโศกเศร้า ระบายความไม่ได้ดั่งใจและโทสะ ซึ่งฝังรากหยั่งลึกในหัวใจของเขาออกมาสู่งาน….
~ ภาพปก จากอบรม “พลังแห่งจิต หนึ่งคิดลิขิตใจ” ~
อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ๑๗
ณ ธันวาคม ๒๕๕๘ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑ อนุสารรายครึ่งเดือน คืนเดือนเพ็ญและคืนเดือนมืด
อ่านเพื่อประจักษ์ชีวิต ลิขิตเพื่อใคร่ครวญตน
รายการบทความประจำ ฉบับ
ความหลังครั้งยุวชนสยาม ตอนที่ ๔ ตามขุด
คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา ตอน วันเวลาให้โอกาส
คอลัมน์ บันทึกเล็กเล็ก ตอน อารมณ์ศิลปะ
คอลัมน์ สัมผัสใน “ดินแดนแห่งความสุขชั่วนิรันดร์”
กับ “ ผู้มืดมา ”
ดาวน์โหลดอนุสารได้ที่ อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๗
https://www.dhammaliterary.org/wp-content/uploads/2015/12/อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๗.pdf