“ประโยคหนึ่งพลิกหัวใจผมจากหลังมือเป็นหน้ามือ
“ผมเคยเป็นคนหนึ่งที่เวลาเบื่อเซ็ง ไม่รู้จะทำอะไร จะเดินเข้าห้างสรรพสินค้า ตากแอร์เย็นฉ่ำ เดินดูนั่นนี่ เข้าร้านหนังสือ พลิกชมเล่มใหม่ๆ ขึ้นชั้นบนหยุดดูโปรแกรมฉายภาพยนตร์ ก่อนจะกลับออกมาโดยที่แทบไม่ได้ซื้ออะไรติดไม้ติดมือ อาจนับว่าเป็นวิธีการดูแลตัวเองแบบหนึ่ง แต่บางวันที่รู้สึกเหงา แม้เดินจนเมื่อยขาก็ไม่อาจคลายใจ ชวนเพื่อนสนิทบางคน เขาก็ไม่ค่อยอยากมานัก วันหนึ่งหลังจากแยกกับเพื่อน รู้สึกอยากฆ่าเวลาและฆ่าความเซ็งจึงเข้าไปในห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางกรุง เดินเบื่อหน่าย หัวใจดูอ้างว้างน้อยๆ ผมเดินไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้ว คราวนี้ไม่รู้จะเดินไปตรงไหนอีก ขาพาก้าวเข้าร้านหนังสือต่างประเทศ หยุดอยู่หน้ากองหนังสือแนะนำหมวดจิตวิทยา ผมฉวยเล่มเล็กที่หันหน้าให้ พลิกหน้ากลางๆ มีวรรคภาษาอังกฤษปรากฏแก่สายตา แปลว่า
“เราเลือกอารมณ์ให้ตัวเองได้ “you can choose your emotions”
“เหมือนพลิกฝ่ามือ อารมณ์แปรเปลี่ยนฉับพลัน อำนาจอยู่ในกำมือแต่ไม่เคยรู้มาก่อน ท่าทางจากเดิมที่หลังคุ้มงอ หน้าต่างห่อเหี่ยว ลากขาเชื่องช้า กลับกลายเป็นกระฉับกระเฉง มั่นคงมั่นใจ เพราะอะไรในเมื่อเลือกได้ จึงเลือกสิ่งที่ย่ำแย่ให้กับตัวเอง
“ปัญหาและความทุกข์เข้ามาและจากไปโดยธรรมชาติ เหมือนกับกลอนของ นักเขียนชื่อ “สองขา” รจนาไว้ว่า
“ความทุกข์ ความสุข ไม่มีประตู
อยู่ๆ ก็ไป อยู่ๆ ก็มา
ไม่มีเวลาจะเคาะประตู”
“ท่าทีของเราที่ทำให้ปัญหาและความทุกข์ที่เกิดขึ้นชั่วคราว ติดตรึงและขยายใหญ่ เราตอกย้ำกับตัวเองว่า “ทำไมต้องเป็นแบบนี้” “ทำไมเขาต้องทำแบบนี้” “ฉันแย่” “ฉันล้มเหลว” และอีกสารพัดถ้อยคำลบที่เรามอบให้ตัวเองและพูดกับผู้อื่น เราเลือกที่จะรู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้น เลือกที่จะเกลียด ชิงชัง ผลักไส เปลี่ยวคว้าง และอารมณ์เสียต่างๆ โดยไม่รู้ตัว จิตเราปรุงแต่งตามที่เราคิดอยู่ลึกๆ จนยืดยาวเป็นปมยุ่งเหยิง ทุกข์แรกเกิดจากปัญหาหรือสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกข์สองชั้นคือการคิดซ้ำคิดไปเองในแง่ร้าย”
ส่วนหนึ่งของบทที่สอง : โค้ชตัวเอง
หนังสือออนไลน์ “เขียนรักษาใจ” จากหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต
https://punnspace.com/p/writeforyourheart