8 คุณค่าที่เรามีดั่ง “แม่” (ตอนแรก)
ในลมหายใจนี้มีแม่อยู่เสมอ เมื่อเราหันหลับมาให้สิ่งที่ดีแก่หัวใจตนเอง หัวใจของแม่ก็ได้รับด้วยเช่นกัน เมื่อใดที่เรารู้รักตัวเองอย่างแท้จริง เมื่อนั้นเรากำลังแสดงความกตัญญูและรักแก่แม่เราด้วย เมื่อใดก็ตามที่จิตใส่ใจลมหายใจ เรากำลังให้ความเคารพกับชีวิตที่เราได้รับมา ร่างกายนี้ส่วนหนึ่งเดินทางมาจากท่าน เราทั้งสองเป็นหนึ่งเดียวของกันอยู่เสมอ ไม่ว่าท่านอยู่ไกลจากเราเพียงไหน หรือกำแพงหนึ่งใดกั้นใจของเราเป็นบางคราวก็ตาม
.
การระลึกถึงพระคุณแม่นั้น มิใช่เพียงให้เราได้แสดงความรักและความเคารพเท่านั้น แต่เพื่อให้เราตั้งใจน้อมนำสิ่งที่ดีแบบท่าน ซึ่งซ่อนอยู่ในตัวเราด้วยเช่นกัน ทำให้ได้ดั่งท่าน และน้อมนำมาเป็นแบบอย่าง
.
มิว่าเราเป็นชายหรือหญิง คุณสมบัติและคุณค่าที่ดีในความเป็นแม่ ต่างเป็นเมล็ดพันธุ์ที่มีอยู่ในตัวเราอยู่แล้ว เมื่อใดที่เราเพาะบ่มเมล็ดเหล่านี้และปลูกมันลงบนแผ่นดินของชีวิต เรากำลังทำหน้าที่ลูกด้วยการนำของขวัญที่ดีที่สุดจากแม่ มอบให้แก่ตนเองและผู้คนรอบข้าง
.
บทความนี้เป็นตอนแรกของหัวข้อ คุณค่าที่เรามีดั่ง “แม่” ผู้อ่านคนใดต้องการแลกเปลี่ยนข้อคิดและความรู้สึกอื่นๆ นอกเหนือจากเนื้อหาดังต่อไปนี้ สามารถแบ่งปันกันได้ตามช่องทางที่เหมาะสม
.
.
1 เราทุกคนคือผู้ให้กำเนิด ผู้มอบของขวัญแก่โลกใบนี้ : พระคุณของแม่ที่ล้ำค่าที่สุดอย่างหนึ่งคือการมอบโอกาสให้เรามีลมหายใจบนโลก ให้กำเนิดเด็กน้อยคนนี้ย่างก้าวบนผืนแผ่นดินเพื่อมอบดอกไม้นานาคืนแก่ผืนดินเกิดในวันข้างหน้า
.
ในความเป็นแม่นั้นมีพลังสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ ท่านเป็นเหมือนศิลปินที่วาดตัวเราขึ้นมา ดุจงานศิลป์ที่มีสีสันหลากหลาย ความสร้างสรรค์นี้เองก็มีอยู่ในตัวลูกเช่นกัน เราต่างเป็นผู้ให้กำเนิดซึ่งมิใช่เพียงก่อเกิดเนื้อกายเท่านั้น แต่เป็นทุกลมหายใจของเรา มีการสร้างหรือการเริ่มต้นสิ่งใหม่ให้แก่โลกนี้เสมอ ในหลายๆ ทาง
.
ทุกสิ่งที่ดีที่เราคิด ล้วนก่อเกิดเป็นพลังแก่ตนและคนรอบข้าง ทุกสิ่งที่ดีที่เราพูด ล้วนให้กำเนิดความกลมเกลียวและกำลังใจ ทุกสิ่งดีงามที่เราลงมือทำ กายใจนี้ก็ได้รังสรรค์สิ่งต่างๆ เป็นของขวัญแก่โลก ทุกขณะของหัวใจมีการเริ่มต้นและการให้กำเนิดตลอดเวลา เราเองเป็นผู้เลือกว่าจะมีส่วนร่วมสร้างโลกให้เป็นอย่างไร
.
เราทุกคนมีความเป็นศิลปินอยู่ในตัวเอง จิตใจมีอำนาจที่จะลิขิตความรู้สึก นึก คิด จินตนาการและปรุงแต่งต่างๆ มากมาย มีการกำเนิดทุกขณะจิตที่เคลื่อนไหว มีการเริ่มต้นใหม่อยู่เสมอเมื่อความนึกคิดเปลี่ยน
.
บางความทุกข์เกาะกุมหัวใจลูก จนเราหลงลืมสิ่งมีค่าดั่งแม่ในตัวเอง ทุกข์หม่นมัวเหล่านั้นมันอาจถาถมหัวใจจนเฝ้าจม รู้สึกว่าชีวิตไร้ทางเลือกและไร้อำนาจจะจัดการสิ่งใดได้ แต่หัวใจของผู้ให้กำเนิดยังเต้นอยู่ในอกนี้ ความปรารถนาอันงดงามจากแม่ที่ก่อเกิดเนื้อกาย ยังหล่อเลี้ยงอยู่ข้างใน ความปราถนาดีนี้คือความรักตัวเองที่อยู่ในหัวใจของลูก ลูกใช้มันเพื่อลิขิตชีวิตตัวเองได้
.
ทุกลมหายใจที่เราใส่ใจด้วยความรัก ชีวิตใหม่ที่ดีก็ก่อเกิดแล้ว ความเป็นแม่นั้นเตือนใจเราเสมอว่า ทุกสิ่งที่เราทำจะมีผลสืบเนื่องต่อไป สิ่งที่เราเลือกจะกลายเป็นหน่อเนื้อเชื้อไข ทุกลมหายใจที่เราใช้จะกลายเป็นเมล็ดพันธุ์ออกผลต่อไปในวันหน้า ลูกเลือกสิ่งที่ดีให้แก่ตัวเองได้
.
ในหัวใจของเราทุกคนมีความเป็นผู้สร้างสรรค์หรือผู้ให้กำเนิดอยู่แล้ว เราได้รับสิ่งนี้มาจากแม่เช่นกัน นี่เป็นของขวัญที่มีค่าที่ท่านมอบให้ แล้วลูกจะเลือกให้กำเนิดสิ่งใดแก่ชีวิตตัวเอง คนรอบข้าง และโลกใบนี้ นั่นเป็นสิทธิ์ที่ลูกจะต้องเลือกด้วยตัวเอง
.
.
2 ดั่งแม่ผู้ยอมเสียเพื่อให้ เราเองก็มีหัวใจที่เสียสละ : ขณะแม่อุ้มท้องเรา ภูมิคุ้มกันและสารอาหารที่ดี เดินทางผ่านสายรกหล่อเลี้ยงร่างกายลูกน้อย เรากำลังแข็งแรงขึ้น แต่แม่ก็อ่อนแอลง สุขภาพในก้าวแรกของชีวิตเรากำลังเข้มแข็ง แต่แม่ผู้อุ้มท้องเรานี้อ่อนล้าและเจ็บปวด ท่านยอมเสียเพื่อให้แก่หัวใจดวงน้อยๆ ที่กำลังเริ่มแย้มบาน
.
ขณะตั้งครรภ์ มีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายแม่มากมาย ท่านอาจอ่อนล้าและอ่อนเพลียง่าย มีอาการปวดหัว เป็นหวัดเรื้อรัง ปวดหลัง อาจมีอาการท้องผูก และอื่นๆ ที่เป็นไปได้อีกมาก ท่านผ่านมาได้อย่างไร เหตุใดแม่คนหนึ่งจึงยอมแบ่งปันสิ่งที่มีค่าในกายของท่านเพื่อคนที่ท่านยังไม่เคยเจอกันและไม่เคยรู้จักกัน หัวใจของท่านไม่ได้คิดถึงแต่ตัวเองเท่านั้น
.
การให้สิ่งที่ดีได้ก่อเกิด หลายครั้งเราต้องยอมสละบางสิ่ง เพื่อชีวิตน้อยๆ จักงอกงามในวันหน้า แม่ต้องยอมจ่ายสิ่งใดเพื่อเรา แม้ความสุขในชีวิตที่ท่านเคยสามารถทำได้ ก็หมดโอกาสไปเพื่อความสุขที่สำคัญกว่าและเพื่อความสุขในหัวใจของเรา
.
หัวใจอันไม่เห็นแก่ตัว ย่อมมีอยู่ในลูกผู้ได้รับความกรุณาเช่นนี้มาก่อน แม้บางครั้งท่านอาจเอาแต่ใจและไม่รับฟัง แต่เราเองก็มีความดื้อรั้นแบบนั้นอยู่บ้างเช่นกัน ลูกคือของขวัญและแบบฝึกใจของแม่ ท่านก็เป็นทั้งสองอย่างนี้แก่เราด้วย
.
เราทุกคนต่างมีคุณค่าในตัวเองหลายด้าน การรักตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ เป็นคุณค่าแท้ที่เราไม่ควรละเลยในตนเอง แต่การรักผู้อื่นชนิดที่เรายอมเสียได้ ยอมสละได้ ก็เป็นคุณค่าแท้ที่ล้ำค่า
.
ความเป็นแม่สอนเราตั้งแต่เรายังไม่เกิด การอยู่ร่วมในสังคมและการแก้ไขปัญหา บางครั้งเราต้องยอมเสีย หรือยอมทุกข์ เพื่อสิ่งที่สำคัญหรือมีความหมายกว่า แม้สิ่งนั้นอาจเป็นร่างกายหรือความเป็นตัวตนของเราก็ตาม เลือดเนื้อและโอกาสของชีวิตแม่ยังมอบให้แก่เราเลย เหตุใดเราจึงจะทำเช่นนั้นเพื่อรักผู้อื่นหรือเพื่อสิ่งที่มีความหมายกว่าอัตตามิได้ ลูกไม้ไม่เคยหล่นไกลอยู่แล้ว
.
มิว่าจะมีบุคลิกความเป็นผู้ให้หรือไม่ เราต่างก็มีช่วงเวลาที่ไม่ได้คำนึงถึงตัวเองเป็นที่ตั้ง เราต่างมีช่วงเวลาที่เราพร้อมมอบสิ่งของตนแบ่งปันแก่ผู้อื่น หัวใจที่พร้อมสละละตัวตนมีอยู่ในลมหายใจนี้เสมอ เพียงเราต้องไม่หลงลืม อย่าปล่อยให้ความโลภและความโกรธเกลียด กลบบังหัวใจดั่งแม่ในตัวลูก
.
แม่ยอมเสียเพื่อให้ ท่านได้รับกลับมาคือความสุขที่แท้จริงกว่าการได้รับ ชีวิตนี้มีความหมายมากกว่าการไขว่คว้าและการสะสม บางครั้งมันเป็นการให้ออกไปชนิดที่เราเองก็ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร เหมือนวินาทีนั้นที่แม่มีเรา
.
.
3 ความกล้าหาญที่แท้จริง ยามเผชิญหน้าความเสี่ยง : แม้ความตายอยู่ใกล้แค่เส้นบางๆ ท่านยังอยู่ตรงนั้นเพื่อต้อนรับเราสู่โลกความเป็นจริง ชีวิตต้องเผชิญกับความไม่แน่นอนมากมาย หลายครั้งที่เรากลัวหรือลังเลจะก้าวต่อ หรือยากเกินกว่าจะทนความหวั่นไหวกลุ้มกังวลในใจได้ ขอให้เราย้อนระลึกกลับมาที่ช่วงเวลาสำคัญของชีวิต การเริ่มต้นของเรา ซึ่งแม่อยู่ตรงนั้นให้เราเกิดขึ้นมา แม้ในหัวใจของท่านอาจมีความกลัวและความกังวลมากมาย
.
ในช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ นอกจากที่คุณแม่จะต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงมากมายทางร่างกาย ท่านยังต้องรับมือกับการเปลี่ยนแปลงมหาศาลทางอารมณ์ ซึ่งเป็นผลจากฮอร์โมนในกาย และหัวใจของท่านก้าวมาสู่ขอบของชีวิต
.
คนเราเมื่อใช้ชีวิตไป ย่อมเกิด “ขอบ” ของความคิด ความเชื่อ ความรู้สึก และการกระทำ แต่ชีวิตไม่เคยแน่นอน วันหนึ่งเราก็ต้องถูกผลักจากจักรวาลมาสู่ขอบแห่งการเปลี่ยนแปลง ดั่งเช่นแม่ผู้ตั้งครรภ์ซึ่งก้าวมาสู่ช่วงเวลาสำคัญชีวิต ในห้วงยามนั้นย่อมมีความหวั่นไหวในใจท่านมากมาย ไหนจะความกังวลเกี่ยวกับร่างกายตนเอง ไหนจะการเตรียมพร้อมและการจัดการภาระต่างๆ ต้องปรับเปลี่ยนวิธีใช้ชีวิต ต้องเตรียมกายเตรียมใจสำหรับช่วงเวลาสำคัญ หลากหลายเรื่องทยอยจู่โจมกายและจิต ท่านผ่านมาได้อย่างไร
.
แม้ความเป็นผู้หญิงนั้นจะไม่ใช่สัญลักษณ์ของความเข้มแข็งแบบผู้ชาย แต่ในความเป็นแม่นั้นมีความเข้มแข็งอีกแบบ ซึ่งเราทุกคนต่างก็มีซ่อนอยู่ในตัวเอง ความเข้มแข็งแบบหนึ่งนั้น คือความกล้าที่จะมุ่งกระโจนไปข้างหน้าและต่อสู้ แต่ความเข้มแข็งอีกแบบคือความกล้าหาญที่จะยอมรับและให้ความรักนำหน้า
.
ความเจ็บปวดที่ล้ำค่า ท่านเต็มใจยอมรับและเผชิญหน้ากับมัน ทั้งระหว่างตั้งครรภ์ ท่านเลือกอยู่กับความไม่แน่นอนทั้งหลายด้วยหัวใจที่เปิดกว้าง จนถึงขณะคลอดซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งความเป็นและความตาย แม้มีเรื่องกังวลใจและชวนวิตกอยู่มาก แต่มันมิอาจทำอะไรหัวใจของแม่ได้ ลูกเองมีความเข้มแข็งเช่นนี้อยู่
.
การก้าวออกมาเผชิญกับขอบหรือ “จุดหวั่นไหว” คือขั้นตอนหนึ่งแห่งการเติบโต ซึ่งเราทุกคนต้องพบเจอมากมายในชีวิต แม่ผ่านขอบที่สำคัญหนึ่งมาได้ แล้วเราคือของขวัญที่ยิ่งใหญ่จากช่วงเวลานั้น ตอนนี้เราจะเป็นของขวัญแก่แม่ แก่ตนเอง และคนอื่นๆ อย่างไร
.
ขอบและปัญหาต่างๆ ย่อมมาปรากฏเบื้องหน้าเรา แม้เราไม่พร้อมหรือไม่เต็มใจก็ตาม แต่เราไม่จำเป็นต้องพร้อมหรือดีเลิศที่สุดเพื่อก้าวผ่านสิ่งเหล่านั้น แม่ทำให้เราดูเป็นตัวอย่างแล้ว การก้าวข้ามช่วงเวลานั้นอาศัยความกล้าหาญลึกๆ ในหัวใจ ซึ่งเราต่างมีด้วยกันทุกคน กล้าที่จะยอมรับความจริง กล้าที่จะให้ความรักนำหน้า แม้ไม่รู้ชัดผลจะเกิดจะเป็นอย่างไร แม้สิ่งที่เราเป็นหรือทำมันอาจไม่ได้ดีที่สุดก็ตาม
.
เมื่อขอบหรือจุดหวั่นไหวเกิดขึ้นกับหัวใจหรือชีวิตแล้ว ลูกมีทางเลือกมากกว่าหนึ่งทางเสมอ เรามีความกล้าหาญที่จะอยู่กับมัน ดูแลด้วยความรักและหัวใจที่พร้อมจะโอบกอด เราไม่มีทางรู้ล่วงหน้าเต็มร้อยว่าสิ่งที่เราเลือกหรือทำจะลงเอยอย่างไร แม่ไม่รู้ว่าเมื่อชีวิตลูกก้าวออกมาจากครรภ์แล้ว ลูกจะเป็นอย่างไร ลูกจะเข้ากับแม่ได้หรือไม่ แม่ไม่รู้เลย แต่แม่มีความเข้มแข็งที่เปี่ยมด้วยศรัทธา หรือความวางใจซึ่งเป็นดั่งพื้นที่ที่กว้างใหญ่ อาจมากกว่าที่ท่านรู้ตัวและที่เราจะเข้าใจอีกด้วย กว้างใหญ่มากพอที่จะต้อนรับทุกสิ่ง ต่อให้สิ่งนั้นคือความกลัวและสิ่งที่ลูกเป็นก็ตาม
.
ลูกมีดีพอที่จะอยู่กับช่วงเวลาแห่งความหวั่นไหวนั้นและผ่านมันไปได้ เช่นเดียวกับที่ท่านก้าวผ่านให้เราเป็นแบบอย่าง แต่ภูเขานั้นยังมีอยู่อีกหลายภูที่เราสองต้องเดินทาง มีขอบอีกมากที่เราต้องข้ามไป มือของกันและกันอาจช่วยเราสองผ่านพ้น ขอบบางเรื่องที่เราไม่อาจผ่านด้วยตัวเอง ลูกกับแม่คือของขวัญและแบบเรียนแก่กันและกัน
.
แด่ “แม่” และลูกๆ ผู้เป็นนักเรียนคนไกล
.
อนุรักษ์ ครูโอเล่
#คอลัมน์ #ไกด์โลกจิต
( ตอนที่ 2 ) www.dhammaliterary.org/8คุณค่าที่เรามีดั่งแม่2/
( ตอนที่ 3 ) www.dhammaliterary.org/8คุณค่าที่เรามีดั่งแม่3/
(ติดตามบทความ และการอบรม #เขียนเปลี่ยนชีวิต #พลังแห่งจิต)
https://www.dhammaliterary.org