ชีวิตไม่ต้องผูกไว้เพื่อรักษา

 

 

ชีวิตไม่ใช่ความมั่นคงและเที่ยงแท้
เธอรู้ความจริง แต่หลบหนี
เพียงเฝ้าสะสมความเป็น ความมี
ก่อความรู้สึกว่ามีตัวตน
.
ชีวิตของเธอไม่ใช่ของเธอ
ร่างกายมีจุลินทรีย์และชีวิตมากมาย
จะโกรธ กลัว กับคำว่ากล่าว
ทุกข์และความผิดพลาดไปไย
ตรงไหนคือชีวิตเธอที่จะถูกกระทำ
.
ชีวิตเราไม่มีอยู่เป็นตน
แค่การรับรู้โลกมานึกคิด
เกิดดับทุกขณะนาที
ดำเนินไปในความว่างเปล่า
.
เมื่อฉันถือชีวิตเป็นฉันเมื่อใด
ชีวิตก็เป็นของหนักให้เหนื่อยล้า
เพียงดำรงดั่งว่ายน้ำในทะเล
ฉันไม่ต้องแบกทะเลหรือกล้ำกลืน
.
ชีวิตไม่ต้องผูกไว้เพื่อรักษา
เธอแค่ปล่อยให้ดำเนินไป
ไม่ต่อต้านชีวิต
สิ่งใดที่เกิดกับเราเป็นส่วนหนึ่งของทาง
.
แต่ละก้าวที่เดิน
แต่ละลมหายใจ
แต่ละขณะที่กระทำ
ตรงนั้นคือชีวิต
.
เนตังมะมะ
เนโสหะมัสมิ
นะ เมโส อัตตาติ
นั่นไม่ใช่ของเรา
นั่นไม่เป็นตัวเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตน
.
.
อนุรักษ์ ครูโอเล่
คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๑๘
๒๓ กันยายน ๒๕๖๒

 

> ติดตามอ่านบทความ :
www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/
> ติดตามการอบรม :
www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/