“ขอบคุณความทุกข์ เพราะความทุกข์เป็นเหมือนน้ำหนักที่กดทับ ผมรู้สึกหนักทุกครั้งที่ทุกข์เกิดเช่นเดียวกับคนธรรมดาทั่วไป แทนที่เราจะแบกมันขึ้นแล้วทำให้ชีวิตยุ่งยาก ผมยอมให้ทุกข์นั้นทับลงมา เพราะมันทำให้เราเล็กลง แล้วทุกข์ที่ถมทับก็ย่อมไหลออกไปเอง พอยิ่งเล็กเรายิ่งถูกทับยาก เมื่อทุกข์เกิด น้ำหนักให้แบกก็ลดน้อย ยิ่งตกเพราะความพลาดพลั้งเราก็ไม่เจ็บเท่าไร เพราะน้ำหนักของตัวตนเป็นเหตุให้แรงตกกระทบมีมากขึ้น
.
“อยู่อย่างหวังให้ตัวเล็กลง เป็นสุขกว่าวิ่งวุ่นออกไปไขว่คว้าสรรพสิ่งมาเติมเต็ม เป็นชีวิตพึงปรารถนากว่าโด่งดังแต่มิอาจพบสงบใจ
.
“ผมเคยคิดมาตั้งแต่เด็กว่าจะเปลี่ยนแปลงสังคมได้อย่างไร เคยคิดถึงทฤษฏีและใฝ่หาวิธีการอันพิเศษต่างๆ ผ่านทางจินตนาการ หนังสือ การเขียน และโครงการ แต่วันนี้คำตอบหนึ่งที่พบคือการทวนกระแสของจิตใจ เพราะสังคมทั่วไปก็ตกอยู่ภายใต้กระแสเดียวกัน ถ้าเราจะเปลี่ยนแปลงสภาพสังคมที่ความโลภ โกรธ และหลงเป็นพื้นฐาน เราคงมิอาจทำสำเร็จได้ด้วยการเอาตัวตนที่ใหญ่โตเข้าต่อกร คุณค่าสิ่งดีงามก็เป็นทุกข์แก่ตนและผู้อื่นได้เมื่อหลงมัวเมาในตนเอง เราก็จะเหมือนเหล่าฮีโร่ในหนังฝรั่งที่พยายามช่วยผู้คน แต่ตนเองกลับก่อความเสียหายไปทั่วและวิวาทกันเอง ตัวตนใหญ่โตไม่ใช่คำตอบของการเปลี่ยนชีวิตและสังคม
.
“การอบรมสมัยใหม่ ค่านิยมปัจจุบัน กระทั่งการทำบุญและปฏิบัติธรรมบางแบบ ส่งเสริมให้เราอยากใหญ่ขึ้น ตัวโตขึ้น เพื่อหวังอำนาจวิเศษดลบันดาลชีวิตอย่างที่ปรารถนา สื่อสังคมออนไลน์ก็หมายมั่นให้เราหวังยอดคนกดชอบ กดแชร์ และยอดชม แต่ยิ่งใหญ่เพียงใดเราก็ต้องพลอยเปรียบตนเองกับผู้อื่น ความสงบใจที่เกิดจากการพึงพอใจก็ยิ่งลดน้อย ตัวใหญ่ก็ยิ่งต้องบำรุงด้วยความอยากมากหลาย ทุกข์เพราะใหญ่ไม่พอยังต้องทุกข์เพื่อรักษาตัวตนให้เท่าเดิมหรือมากกว่า นี่ไม่ใช่สุขแท้เลย
.
“เมื่อค้อมกายใจ สายลมที่พุ่งประทะไม่มากสักเท่าไร พายุอาจโค่นต้นไม้ แต่มดยังเดินอยู่ตามธรรมชาติ เพราะตัวนิดจึงรอดจากตาข่ายที่ชาวประมงหว่านแหและรอดจากสายตาผู้ล่าตัวใหญ่กว่า ปัญหาใหญ่ไม่ต้องสู้ด้วยกำลังที่มากก็ผ่านพ้นได้ ยิ่งตัวเล็กเรายิ่งเห็นความสวยงามและความกว้างใหญ่ของชีวิต”
.
.
จากบทความ “ตัวเล็ก จึงทวนกระแสง่าย”
คอลัมน์ ไกด์โลกจิต , ๑ สิงหาคม ๒๕๕๙
โดย อนุรักษ์ ครูโอเล่
.
.
ติดตามบทความของเราได้ที่
www.dhammaliterary.org
.
ติดตามกิจกรรมการอบรม
www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/