” สิ่งที่รบกวนใจในแต่ละหัวข้อนั้น
มีจุดร่วมกันอยู่เพียงอย่างเดียว
คือ ความรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีพอ เหมือนที่ครูสรุปมาให้
.
เอาเข้าจริง จุดใหญ่ที่รบกวนใจเสมอมา
คือการประเมินตัวเองว่า”ด้อย” ไม่มั่นใจในการเริ่มต้นทำ
และกลัวกับการถูกตัดสินเมื่องานนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว
.
การรับทราบและยอมรับความจริงว่า
ธรรมชาติของตัวเราเป็นเช่นนี้
จึงหันกลับมาพิจารณตัวเอง ด้วยใจเป็นกลาง
ทำให้กลับมารักตัวเองได้มากขึ้น
จากที่ละเลยการดูแลจิตใจตัวเองมานาน
ยอมให้อภัยในความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้
เมตตาตัวเอง ปลอบโยนตัวเองในเวลาที่อ่อนแอ อ่อนไหว
ไม่กล่าวโทษ หรือจับผิดตัวเองอยู่ตลอดเวลา อย่างเคย
.
ซึ่ง มันดีค่ะ ครู
รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก
ก่อนหน้านี้ ใช้ชีวิตเพื่อไปให้ถึงสิ่งที่เรียกว่า ความสมบูรณ์แบบ
วันนี้ เข้าใจ และตระหนัก แล้วว่า
ความสมบูรณ์แบบในโลกนั้น ไม่มีอยู่จริง
.
ทุกเรื่องราวต่อจากนี้ จะทำอย่างมีสติ รู้เท่าทัน
รู้ตัวทั่วพร้อม ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทำให้เต็มที่ในเวลานั้น
และยอมรับกับผลที่จะเกิดขึ้น
.
เพราะ เราเป็นเพียงคนตัวเล็ก ๆ ของโลกใบนี้
ความเป็นไปที่เกิดขึ้นในชีวิต
แม้จะไม่ครบถ้วนสวยงามอย่างที่คาดหวัง
แต่เมื่อตอบตัวเองได้อย่างชื่นบานว่า
ทำเต็มที่แล้วนะ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
.
การเรียนรู้และเข้าใจตัวเอง จากการเขียน
เป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับตัวเองค่ะ ครู ”
.
คุณอาริสา (หญิง) อาชีพ แม่บ้าน
.
.
บทเรียนการอบรม “เขียนเยียวยา” #เขียนเปลี่ยนชีวิต กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๒๐
.
ภาพบันทึกจาก คุณวิชิตา (แอ้) อาชีพ ครู/นักบำบัด คุณวราภรณ์
(โบ) อาชีพ พนักงานบัญชี และ คุณคณัส (ตุ้ม) อาชีพ พ่อค้า
www.dhammaliterary.org
