Category: การกุศล

  เราใช้หนังสือ ดอกไม้และความหวัง เป็นเครื่องมือสร้างแรงบันดาลใจในการอบรมเขียนบำบัดโค้งสุดท้ายในโครงการ “พัฒนาสุขภาวะทางปัญญาผ่านการเขียนบำบัด กลุ่มผู้ต้องขังแดนหญิงในเรือนจำสมุทรปราการ” เราได้ถามพวกเขาหลังจากสรุปบทเรียนในการอ่านและฝึกเขียนแต่งเรื่องราวของตัวเองว่า พวกเขาต้องการส่งต่อหนังสือเล่มนี้ให้กับคนที่บ้าน บริจาคให้กับสามเณรในโครงการค่ายของสถาบันยุวโพธิชน หรือแค่คืนทีมงานไว้งานต่อ เนื่องจากตามกฎเรือนจำแล้วพวกเขาไม่สามารถนำออกไปยามพ้นโทษ พวกเขาส่วนหนึ่งเลือกบริจาคเพื่อการศึกษาแก่เณรน้อย และส่วนหนึ่งขอฝากส่งให้ลูกและคนที่บ้านได้อ่านหนังสือเล่มนี้ พร้อมกับเขียนข้อความให้กับคนที่เขาต้องการส่งไปให้ นั่นจึงเป็นที่มาของข้อความจากหัวใจของผู้เป็นแม่ที่ฝากส่งให้ลูกที่อยู่ที่บ้าน ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นแม่ที่ดีตามมาตรฐานของสังคมหรือสายตาของลูกหรือไม่อย่างไร ลูกกรงและกำแพงของเรือนจำก็ไม่อาจขวางความปรารถนาดีและความคิดถึงที่แม่มีต่อลูกได้ การที่เราเลือกส่งต่อหนังสือเล่มนี้มิว่าให้กับน้องเณรหรือครอบครัวที่รอเขาอยู่ ไม่เพียงสะท้อนคุณค่าของหนังสือ ดอกไม้และความหวัง ที่เขาประทับใจ แต่ยังสามารถสะท้อนหัวใจที่ต้องการให้สิ่งดีๆ แก่ผู้อื่นด้วยเช่นกัน ติดตามกิจกรรมรับสมัครบุคคลทั่วไปของเราได้ที่ https://www.dhammaliterary.org/open-course/  

เรียนออนไลน์ฟรี มีใบประกาศ ไม่จำกัดเวลา – หลักสูตรกว่ายี่สิบหัวข้อในเว็บไซต์ “ปัญญ์ สเปซ” : แหล่งเรียนรู้พัฒนาสุขภาวะทางใจและปัญญาเพื่อทุกคน พบกับเนื้อหาฟรี 6 หมวดหมู่ : พื้นฐานการเขียนบำบัด, การสะกดจิตบำบัด, การรู้จักตัวเอง-สัมพันธภาพ, การปรับวิธีคิด-สร้างแรงบันดาลใจ, ไพ่นำทาง-เกมออนไลน์ และ ผลงานการประกวด 😊 ลงทะเบียนครั้งเดียวเรียนทั้งหมดนี้ได้ฟรี มีระบบออกใบประกาศให้อัตโนมัติ เมื่อร่วมเรียนรู้และแบ่งปันบทเรียนกับเพื่อนๆ พร้อม เนื้อหาราคาย่อมเยา และ เนื้อหาลับสำหรับศิษย์เก่าสถาบันธรรมวรรณศิลป์ ซึ่งเป็นแหล่งเรียนรู้สำหรับผู้เรียนจบหลักสูตรต่างๆ อาทิ เขียนเปลี่ยนชีวิต (ทยอยอัพเดต) 🦋 ขอเชิญร่วมบ่มเพาะปัญญา และสร้างแรงบันดาลใจไปด้วยกัน บนปัญญ์ สเปซแห่งนี้ https://punnspace.com/learning/ โครงการปัญญ์ สเปซ ก่อตั้งปี 2561 และย้ายระบบใหม่ในปี 2566 นี้ เพื่อลดการพึ่งพาการเช่าบริการจากเว็บไซต์ต่างประเทศ ซึ่งมีต้นทุนที่ปรับสูงขึ้นอย่างมาก สมาชิกเดิมที่เคยลงทะเบียนปี 2561 – 2565 ต้องรบกวนขอให้ลงทะเบียนสมาชิกใหม่  

รางวัลทุนการศึกษา สำหรับเยาวชนอายุ 13 – 18 ปี ในการประกวดงานเขียนรางวัลธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 13 ในหัวข้อ “จักรวาลในตัวฉัน” เจ้าของผลงานที่ได้รับคัดเลือก รับรางวัลทุนการศึกษา จำนวน 6 รางวัล ทุนละ 3,500 บาท เมื่อเข้าร่วมการอบรมการเขียนออนไลน์ทาง Zoom กับโครงการ   . กติกาการประกวด . ⭐️ ผลงานประเภท บทความ/ความเรียง ⭐️ เนื้อหาจะต้องเกี่ยวข้องกับหัวข้อการประกวด ต้องเชื่อมโยงกับชีวิตจริงของตัวเองและสิ่งที่ตนเองเป็นได้ สามารถตอบคำถามหรืออธิบายที่มาของเนื้อหา ⭐️ ความยาวขั้นต่ำ 2 หน้ากระดาษเอสี่ ไม่เกิน 6 หน้ากระดาษเอสี่ โดยไม่รวมหน้าข้อมูลของผู้เขียน ⭐️ พิมพ์ด้วยขนาดอักษร 16 พอยต์ ไม่จำกัดฟอนต์ ⭐️ แนบข้อมูลของผู้เขียนผลงาน ได้แก่ คำนำหน้า ชื่อ นามสกุล อายุ สถานศึกษา ที่อยู่… Continue reading เปิดรับสมัคร การประกวดงานเขียนเยาวชน รางวัลธรรมวรรณศิลป์ ครั้งที่ 13

  โค้งสุดท้ายของการทำโครงการ พัฒนาสุขภาวะทางปัญญาผ่านการเขียนบำบัด กลุ่มผู้ต้องขังแดนหญิงในเรือนจำสมุทรปราการ เราเริ่มต้นมาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2566 ที่ผ่านมา อบรมชวนเรียนรู้การเขียนบันทึกเพื่อทบทวนตนเองและชีวิตมาอย่างต่อเนื่องในทุกๆ เดือน จนมาถึงเดือนสิงหาคมนี้ ซึ่งเป็นครั้งที่สิบและสิบเอ็ดของโครงการแล้ว ในวันจันทร์-อังคารที่ผ่านมา วันที่ 28-29 สิงหาคม 2566 เราได้ชวนกันเรียนรู้จากหนังสือ #ดอกไม้และความหวัง ซึ่งเป็นหนังสือแปลโดยครูโอเล่ ผู้รับผิดชอบโครงการนี้ เพื่อทบทวนบทเรียนของชีวิต และพัฒนาทักษะการเขียนในรูปแบบบทกลอนไฮกุ กลอนหัวเดียว และการเขียนนิทาน/เรื่องเล่า โดยใช้ไอเดียจากหนังสือเป็นแรงบันดาลใจ เกิดงานเขียนสั้นๆ และเป็นข้อคิดแก่ตนเองและเพื่อนร่วมเรียนด้วยกัน หวังว่าในเดือนหน้านี้เป็นต้นไป เราจะได้เริ่มเผยแพร่ผลึกความคิดของพวกเขาที่ตกผลึกจากการเรียนรู้ที่ผ่านมา ผู้เคยทำผิดพลาดในอดีต ก็สามารถเป็นครูที่สอนใจเราได้ในปัจจุบันเช่นกัน   ติดตามกิจกรรมสำหรับบุคลทั่วไป ได้ที่ www.dhammaliterary.org/open-course/  

เวลาผ่านไปเร็วไว เราได้จัดประกวดงานเขียนเยาวชนมา 12 รุ่นแล้ว นับตั้งแต่ปี 2548-2549 เพื่อเป็นการฉลองชาตกาล 100 ปีท่านพุทธทาส โดยมี อ.ประชา หุตานุวัตร และทีมงานซึ่งตอนนั้นโครงการอยู่ภายใต้มูลนิธิเด็ก เป็นผู้ริเริ่ม ก่อนโครงการจะเดินทางมาสู่ร่มเงา สถาบันยุวโพธิชน มูลนิธิสัมมาชีพ มีครูโอเล่รับไม้ต่อและขยายกิจกรรมต่างๆ ให้กว้างขวางขึ้น ก้าวออกมาเป็น สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ในปัจจุบัน การประกวดของเราไม่ได้มีสาระสำคัญอยู่ที่การแข่งขันชิงรางวัล แต่เน้นที่การเปิดพื้นที่ให้โอกาสเยาวชนได้ทบทวนธรรมะซึ่งเชื่อมโยงกับชีวิตของตนเอง และเป็นการเฟ้นหาผู้นำรุ่นใหม่ เพื่อเปิดโอกาสให้เขาและเธอได้เข้ามาสู่เส้นทางของการเรียนรู้ ผ่านการจัดค่ายหรือกิจกรรมหลังจากมอบรางวัล และการเผยแพร่งานเขียนของพวกเขาสู่สังคม เป็นพื้นที่ให้เยาวชนได้ส่งเสียงความคิดให้ผู้ใหญ่ได้รับฟัง ทั้งในแง่มุมเรื่องการศึกษา วัดที่เขาปรารถนา ภาวะผู้นำ จนถึงเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางสังคม จำนวนน้องๆ ที่ได้รับรางวัลจากเราจนถึงต่อไป เป็นจำนวนเกิน 100 คนแล้ว รวมประมาณไม่น้อยกว่า 400,000 บาทสำหรับทุนการศึกษาที่มอบให้ เราดีใจที่ได้เห็นน้องๆ หลายคนที่ได้รางวัลจากโครงการ ได้ก้าวเดินต่อไปจนได้รับรางวัลจากที่ต่างๆ ทั้งรางวัลในระดับเยาวชนและรางวัลในระดับบุคคลทั่วไป เหมือนโครงการนี้ได้เป็นขั้นบันไดเริ่มต้นในการพัฒนาทักษะอ่านเขียนของน้อง เราได้แอบเห็นพวกเขาได้ก้าวเดินไปเป็นครูที่มีคุณภาพ เป็นนักเขียน กวี ทนายความ และอาชีพอื่นๆ ซึ่งเชื่อมั่นว่าเขาจะส่งต่อเมล็ดพันธุ์ที่ดีต่อไปในสังคม สิ่งเหล่านี้มีมูลค่ามากกว่าทุนการศึกษาที่เราให้มหาศาล เราทดลองรูปแบบของกิจกรรมประกวดอยู่เป็นระยะ มิว่าจะเป็นรูปแบบกติกา… Continue reading การมอบรางวัลธรรมวรรณศิลป์ที่ผ่านมา

  มาเติมไฟให้ชีวิต ด้วยการสำรวจตัวตน และก้าวข้ามขอบความคิด ในหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ 55 การเขียนบำบัดเพื่อการเปลี่ยนแปลง เรียนออฟไลน์-ค่าใช้จ่ายตามทุนทรัพย์-รับจำนวนจำกัด มีสองหัวข้อให้เลือกหรือเข้าครบทั้งสองกิจกรรม . “เขียนค้นตน : Self-Discovery Journal” วันที่ 2-3 กันยายน 2566 เวลา 9.30 – 16.30 น. ณ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ คลองสี่ ลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี เรียนการเขียนบำบัดเพื่อการรู้จักตนเองในหลากหลายด้าน ทั้งในจิตสำนึกและใต้สำนึก หากสนใจหลักสูตรนี้ คลิกเลยด้านล่าง https://www.dhammaliterary.org/selfdiscoveryjournal/ . “เขียน.ข้าม.ขอบ : การเขียนบำบัดเพื่อปลดล็อกความคิด” วันที่ 9 – 10 ธันวาคม 2566 เวลา 9.30 – 16.30 น. ณ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ คลองสี่ ลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี… Continue reading มาเติมไฟให้ชีวิต ด้วยการสำรวจตัวตน และก้าวข้ามขอบความคิด ในหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ 55

  “ผมแปลหนังสือ Hope for the flowers เมื่อปี 2554 จนแล้วเสร็จเป็นรูปเป็นร่างได้จัดพิมพ์ปี 2555 โดยมีอาจารย์ประชา หุตานุวัตร เป็นบรรณาธิการและผู้ประสานสิบทิศช่วยติดต่อผู้เขียน โรงพิมพ์ และผู้เชี่ยวชาญด้าน Artwork จนเล่มหนังสือออกมาสวยงามและใกล้เคียงกับต้นฉบับ ถือเป็นเวอร์ชั่นแปลไทยครั้งแรกที่ได้รับอนุญาตถูกต้องจากผู้เขียน – ทริน่า พอลัส นักกิจกรรมตลอดชีวิต เช่นเดียวกันกับอาจารย์ประชา “ผมได้แปลเล่มนี้จากความอยากรู้อยากเห็นว่าเวอร์ชั่นแอบแปลของไทยที่มีมาก่อนหน้า ซึ่งผู้เขียนเรียกว่าเวอร์ชั่นโจรสลัด มีความแตกต่างจากต้นฉบับอย่างไร จึงสั่งทางไกลมาลองอ่าน นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้ริเริ่มแปลใหม่เอง เพราะเมื่อได้อ่านฉบับของไทยที่แปลมาก่อนหน้าสองเวอร์ชั่นพบว่าเนื้อหาหรือบางข้อความถูกตัดทอนออกไป ด้วยการแปลแบบเน้นเนื้อความและเรียบเรียงใหม่ ซึ่งทำให้ความหมายแฝงที่สื่อถึงเรื่องทางสังคมถูกลดทอน “อีกเสน่ห์หนึ่งของต้นฉบับในมุมมองผมคือการใช้คำที่ง่าย สั้น กระชับ แต่สวยงาม บางจุดอ่านแล้วมีความคล้องจองเหมือนอ่านบทกวีฝรั่ง นั่นจึงเป็นแรงบันดาลใจในการแปลเล่มนี้ให้เหมือนกับการแปลบทกวีชิ้นหนึ่ง พยายามสื่อเสน่ห์แบบเดียวกันนี้ในแบบฉบับภาษาไทยให้ได้มากที่สุด โดยมีอาจารย์ประชาช่วยตัดแต่งให้กระชับ และตรงความหมายของคำในต้นฉบับมากขึ้น “ชื่อหนังสือเล่มนี้เป็นอีกหนึ่งจุดที่ใช้เวลานานในการเลือกและคิดกันในทีมงาน ตอนแรกผมลงไว้ในฉบับร่างว่า “ความหวังแด่มวลดอกไม้” แปลตรงจากชื่อและเห็นว่ามันสะท้อนเจตนาของผู้เขียนที่ต้องการให้หนังสือเล่มนี้เป็นความหวังที่จะมี “ดอกไม้” งอกงามมากขึ้นบนโลก แต่ชื่อนี้ก็ยังไม่ลงตัว ยาวเกินไป ยังไม่สวยงาม จนสุดท้ายก็ได้ชื่อ “ดอกไม้และความหวัง” ชื่อเล็กๆ เรียบง่าย แต่มีความหมายยิ่งใหญ่ในตัวเอง “ความดีงามของหนังสือ… Continue reading กิจกรรมอ่านหนังสือ ดอกไม้และความหวัง

  “ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือน ที่ได้เรียนคอร์สเขียนภาวนา นับเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิตตั้งแต่เกิดมา ในทุกๆวันได้มีกิจกรรม มีภาวะความรู้สึกที่เคล้าเคลียอยู่กับการภาวนา การเรียนรู้กายใจตลอด “กิจกรรมหัวข้อต่างๆที่ลงมือทำ ก่อให้เกิดการเห็น ความเข้าใจ การยอมรับสภาวะต่างๆ คลายความหนัก ความยึดถือลงเนืองๆ คำสนทนา การชี้สภาวะหรือสิ่งที่ติดอยู่จากครู อาจไม่ใช่คำชื่นชมให้กำลังใจทั้งหมด จนบางครั้งเกิดความขุ่นมัวในใจ แต่เมื่อม่านหมอกกิเลสนั้นสลายไป ได้เห็นว่าทุกคำชี้แนะนั้นเป็นความจริงอย่างที่สุด และกลับก่อเกิดความรู้ความเข้าใจที่ถูกที่ควรมากยิ่งๆขึ้น “ความฟุ้งซ่าน นิวรณ์ห้า รู้สึกลดลง มีสมาธิมีสภาวะตั้งมั่นมากขึ้น มีความอดทน ทำในสิ่งที่ถูกที่ควรทำ แม้ในตอนเริ่มต้นก่อนที่จะลงมือทำกิเลสจะหลอกให้เราหยุด ในกับทั้งทางการภาวนาและบทบาทหน้าที่ทางโลก อุเบกขา เป็นสิ่งที่มักมองข้าม จนทำให้ทุกข์ รู้สึกผิด และเบียดเยียนตัวเอง ได้เข้าใจสิ่งนี้มากขึ้น “อิสระนั้นมิได้หมายถึงการทำอะไรก็ได้ตามใจอยาก แต่การทำตามใจอยากนั้นแหละ อาจเป็นคุกที่คุมขังเราไว้เรามิได้เดินเพื่อถึงจุดหมายใด แต่เพื่อทำให้ทุกย่างก้าวมีคุณค่าอย่างแท้จริง ยิ่งรีบ ยิ่งเร่ง ยิ่งออกไป ยิ่งค้นหา ยิ่งไม่เจอ” / คุณจักรทิพย์ (โจ๊ก) ผู้เรียนปี 2563   🌼 หลักสูตร #เขียนภาวนา Meditation Writing :… Continue reading ใกล้ปิดรับสมัคร เขียนภาวนา ประจำปี 2566

  …รู้สึกดีใจที่ได้ระบายลงสมุดเวลาเราเครียดมันจะทําให้เรารู้สึกดีค่ะ …รู้สึกดีที่เราได้ระบายในเรื่องที่เราไม่ได้อยากให้คนอื่นรู้เรื่องของเราเราสามารถเขียนระบายลงในกระดาษ ได้ โดยที่เขาไม่รู้สึกอะไร ฟังได้หมด ถ้าเป็นคนอาจฟังแล้วรับไม่ได้ …ถ้าเราเขียนในข้อดีๆเราก็จะมีแรงบันดาลใจในการขับเคลื่อนหรือทําสิ่งที่ดีต่อไปนํามาเป็นแรงบันดาลใจได้ 📒 นี่เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ผู้เรียนของเราได้รับจากการเขียนบำบัดใน “โครงการพัฒนาสุขภาวะทางปัญญาผ่านการเขียนบําบัด กลุ่มผู้ต้องขังแดนหญิงในเรือนจําสมุทรปราการ” ในวันที่ 4 และ 5 จากทั้งหมด 12 วัน (เมื่อเดือนเมษายน-พฤษภาคม 2566) กิจกรรมในสองวันนี้เป็นการทบทวนชีวิตจากความทบทวนและเส้นทางที่ผ่านมา ใคร่ครวญความรู้สึกและความต้องการของตนเองในเหตุการณ์เหล่านั้นเพื่อเพิ่มความตระหนักรู้และความเข้าใจต่อตนเอง ผู้ต้องขังที่เข้าร่วมโครงการส่วนใหญ่ต้องคดีจากเรื่องยาเสพติด เกือบทุกคนมีโรคเรื้อรัง เป็นคนชายขอบที่ขาดโอกาสในการเข้าถึงการเรียนรู้ที่ดี แม้แต่กิจกรรมในเรือนจำบางครั้งก็ไม่สามารถเข้าร่วมได้เพราะถูกจัดเป็นกลุ่มเปราะบางเนื่องด้วยปัญหาสุขภาพ มีพื้นเพที่ต้องพบเจอกับปัญหาความยากจน ความร้าวฉานในครอบครัว และความทุกข์ยากตั้งแต่วัยเด็ก เป้าหมายของเราคือการพัฒนาสุขภาวะทางปัญญา โดยเริ่มจากความเข้มแข็งทางใจ แล้วบ่มเพาะกำลังของสติปัญญา เพื่อการเติบโตและการเลือกเส้นทางชีวิตในวันหน้าอย่างมีภูมิต้านทานต่อโลกที่หลายครั้งๆ ก็โหดร้ายกับเราเหลือเกิน …ชีวิตเหมือนกับสายน้ําต้องผจญกับทุกข์ปัญหาแต่เราก็ต้องสู้ต่อไปชีวิตจะสอนให้เรารู้ว่าต่อไปนี้เราต้อง ปรึกษาครอบครัวเราให้มากที่สุด อย่าใช้ชีวิตลําพัง …วันนี้รู้สึกมีความรู้สึกดีๆให้กับเพื่อนที่เราไม่ได้สนิทกัน พอได้จับคู่กันได้เล่าความรู้สึกของกันเราอาจจะ มองไม่ถึงจุดนี้ของเขา ทําให้เรามีความรักความเมตตาให้กับเขามากขึ้น …ได้รู้เกี่ยวกับชีวิตครอบครัวของแต่ละคนไม่ได้มาจากที่สูงหรือต่ำเกินไป เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ มีความสุขในแบบหนึ่งได้ • เหมือนได้ย้อนอดีตและความทรงจําเก่าๆดีๆ ได้มิตรภาพจากเพื่อนทุกคน มีที่มามีเหตุการณ์ชีวิตที่ไม่เหมือนกัน รู้สึกทําให้เราดีขึ้น 🙏 ติดตามกิจกรรมเปิดรับคนทั่วไปของเราได้ที่ https://www.dhammaliterary.org/open-course/ และเพจเฟสบุ๊ค สถาบันธรรมวรรณศิลป์… Continue reading สิ่งที่ผู้ต้องขังได้รับในกิจกรรมเขียนบำบัด ในวันที่ 4 และ 5 ประจำปี 2566

  พบกับกิจกรรม “เขียน.ปล่อยวาง | Write & Re-lete” โดย อนุรักษ์ เม่นหรุม (ครูโอเล่) ผู้อำนวยการสถาบันธรรมวรรณศิลป์ นักเขียนผู้สร้างพื้นที่ให้แผ่นกระดาษเป็นที่ปลดปล่อยเรื่องราวจากข้างใน ในวันที่ 3 มิถุนายน 2566 เวลา 16.30 – 18.30 น. ณ ห้องนิทรรศการ มิวเซียมสยาม (MRT สนามไชย ทางออก 1) ในงาน Healing House: ฮีลละไม ใจละมุน   ลงทะเบียนเข้างานฟรี https://bit.ly/3MEh9Ng