” ได้ก้าวข้ามขอบทีละเล็กทีละน้อย เป็นลำดับขั้นตอน ได้ค้นพบการตนเอง ได้พูดคุยกับตนเอง ได้พบสิ่งมหัศจรรย์จากจิตใต้สำนึกที่ออกมาพูดคุยกับเรา ได้ให้เราพบกับตัวตนที่เราหลงลืมไป ได้นำพาให้เรามีความละเอียดอ่อนทางอารมณ์ ได้อยู่กับตนเองมากขึ้นเป็นดั่งหนอนผีเสื้อที่กำลังคืบคลานหรืออาจกำลังอยู่ในดักแด้ที่ใกล้ถึงวันออกจากเปลือก รอวันกางปีกและโบยบินอย่างเข้มแข็งมั่นคงและมีอิสระ ก้าวข้ามความกลัวในใจตัวเอง เรียนรู้และเติบโตในทุกๆด้าน ในแต่ละหัวข้อที่ได้เขียนมีทั้งอารมณ์สุข ทุกข์ รวมทั้งอารมณ์สนุกสนาน ตื่นเต้น ท้าทาย มีความประทับใจในหัวข้อบันทึกในแต่ละระดับที่ครูนำมาให้ทำ และประทับใจที่ครูตอบอีเมลล์กลับและให้คำแนะนำ . ” ในการอบรม พบความอ่อนโยน ความกลัว ความกล้าหาญ ในตัวเอง ได้พบข้อดี ข้อเสีย ที่เราต้องการพัฒนาและปรับปรุง ได้พบกับความต้องการในจิตใต้สำนึกผ่านการเขียนไม่หยุดปากกา ได้ค้นพบตัวตนและเป้าหมายหลักในชีวิตของเรา ได้พบขอบ หรือจุดหวั่นไหวของตัวเองซึ่งเป็นปัญหาหลักในการดำเนินชีวิตทุกๆเรื่อง . ” การเริ่มลงมือเขียนหัวข้อแรก ก็เป็นการก้าวข้ามขอบเล็กๆ ยิ่งเขียนมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเข้าถึงหัวใจของเราเองมากขึ้น ค้นพบจุดหวั่นไหว ขอบของตัวเองมากมายหลายเรื่อง ได้พบแรงผลักดัน เป้าหมายของชีวิต หรืออีกด้าน ก็เป็นการปลดปล่อยความรู้สึกที่อัดอั้น ได้ผ่อนคลายความทุกข์ แต่บทเรียนสำคัญที่ได้จากการเรียนเรื่องนี้ คือ การลงมือทำ และหยุดนิ่ง สงบอยู่กับตัวเองดั่งหนอนดักแด้รอวันบิน ”… Continue reading แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๔)
Category: ข้อเขียนจากผู้เรียน
แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๓)
” รู้สึกดี ที่มีการอบรมในลักษณะนี้ สะดวกในการเรียนรู้ ชอบที่เราจะเรียนรู้เมื่อเราพร้อม ไม่กดดันค่ะ พบว่า การเขียน คือเครื่องมือที่ช่วยให้เรามองเห็นตัวเองชัดเจนขึ้น ชอบเนื้อหาที่เกี่ยวกับ การวางเป้าหมายในชีวิต ทำให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น และได้คิดต่อยอดถึงรายละเอียดต่างๆ / ชอบวิธีการเขียนโดยไม่หยุดปากกา ทำให้ความคิด ความรู้สึกเรา หลั่งไหล เมื่อกลับมาอ่านทวน พบว่า มีหลายจุดที่น่าสนใจ บางทีเราก็หลงลืมไปค่ะ . ” ทุกปัญหามีทางออกเสมอ และเรามีศักยภาพมากกว่าที่เราคิด ” . คุณจีรนันทร์ (เล็ก) อาชีพ แม่บ้าน . . ” ขอบคุณคะที่ดึงความเป็นตัวเองขึ้นมา ไม่จมอยู่กับเรื่องที่ทำให้ไม่มีความสุข ทำให้เข้าใจถึงความต้องการที่แท้จริง กล้าที่จะลงมือทำไม่ลังเล ได้พบความอ่อนโยน ความกลัว ความกล้าหาญ ในตัวเอง ได้พบข้อดี ข้อเสีย ที่เราต้องการพัฒนาและปรับปรุง ได้พบกับความต้องการในจิตใต้สำนึกผ่านการเขียนไม่หยุดปากกา ได้ค้นพบตัวตนและเป้าหมายหลักในชีวิตของเรา ได้พบขอบ หรือจุดหวั่นไหวของตัวเองซึ่งเป็นปัญหาหลักในการดำเนินชีวิตทุกๆเรื่อง . ” ก่อนหน้านี้… Continue reading แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๓)
แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๒)
” รู้สึกว่าได้เขียนในหัวข้อที่หลากหลาย และแต่ละหัวข้อก็ช่วยให้เราได้ทบทวนตัวเองไปเรื่อยๆ หัวข้อชอบคือ “มองสิ่งมีค่าอย่างศิลปิน” หัวข้อนี้ทำให้ดิฉันเกิดความชัดเจนในตัวตนของตัวเองมากขึ้น ประกอบกับการเขียนในหัวข้อ มองลอดลูกกรง ทำให้เรารู้จักและเข้าใจตัวเองมากยิ่งขึ้น . ” หลังอบรมฉันจะมีสติมากขึ้น อยู่กับตัวเองมากขึ้น เมื่อมาเขียนในแต่ละหัวข้อก็พบว่า จริงๆ เราก็มีตัวตนนะ มีความยอมรับเรานะ เราเป็นที่ต้องการนะ ที่ผ่านมาตัดสินตัวเองจากมุมมองของตัวเองเท่านั้น . ” และที่สำคัญฉันจะเขียนให้มากขึ้น เมื่อเราทบทวนตัวเองบ่อยๆ ผ่านการเขียน เราก็จะได้คำตอบที่จะพัฒนาตัวเองมากขึ้น ชัดเจนขึ้น รู้ข้อบกพร่องของตัวเอง ” . คุณกฤตวรรณ (อุ้ย) อาชีพ อาจารย์ . . ” ก่อนที่จะเริ่มการอบรมก็ยังคิดๆนะคะว่า มันจะ เวิร์ค เหรอคะ แต่ไม่น่าเชื่อค่ะ มันโอเคมากๆเลย หนูรู้สึกได้ก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเอง . ” หนูได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ หนูได้ทบทวนตัวเอง เห็นตัวเอง ได้เข้าใจ ยอมรับ หนูได้รู้จักความอิสระ แม้ในสภาวะตึงเครียส… Continue reading แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๒)
แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๑)
” ที่ผ่านมาเราอาจจะไม่เคยคุยกับตัวเอง หรือ การคุยกับตัวเองรวมถึงการเขียนไดอารี่ก็เป็นการเขียนแบบบอกเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นๆ แต่การเขียนในคอร์สอบรมเขียนข้ามขอบทำให้การเขียนเป็นการคุยกับตัวเองจริงๆ ได้ดึงเอาสิ่งที่อยู่ลึกๆ ในใจเราออกมา บางเรื่องเราอาจจะมองข้ามไม่ได้นึกถึง บางเรื่องเราก็มีคำตอบของเราอยู่แล้วแต่เหมือนมันซ่อนอยู่ที่ไหนสักที่ในใจเรา เขียนข้ามขอบทำให้เราตระหนักสิ่งที่มีอยู่ในตัวเรามากขึ้นค่ะ . ” ได้ค้นพบความเชื่อมั่นในศักยภาพของตัวเอง ต่อไปนี้ตั้งใจบ่มความสุขใจของตัวเองและคนรอบข้าง บ่มอิสระภาพในตัวเอง และเขียนบันทึกให้เป็นนิสัย เขียนถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้ในแต่ละวัน หากสามารถย้อนเวลาได้แต่ละเรื่องเราจะทำใหม่หรือไม่เพราะอะไร หรือ เราจะทำอะไรเพิ่มเพื่อให้เรื่องนั้นๆ ดีขึ้นไปอีก ” . > อาภรณ์ (แหม่ม) อาชีพ พนักงานบริษัท , #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๒๑ ” ก่อนเข้าร่วม กังวลในวิธีการเรียนว่าจะเริ่มเขียนได้อย่างไรไม่มีอาจารย์สอน เราจะทำได้หรือไม่เพราะไม่มีใครบังคับเหมือนเรีบนในชั้นเรียน หลังอบรม ประทับใจรูปแบบและวิธีการมาก หัวข้อและวิธีการชัดเจน มีตัวอย่าง ชื่อหัวข้อดึงดูดความสนใจให้มีไอเดียที่เราคิด หรือลองเขียนได้จริง มั่นใจว่าการเขียนช่วยเปลี่ยนจากด้านในเราได้ . ” การทบทวน ใคร่ครวญ ทำให้เราสามารถค้นหาและกล้าวาดและระบายสิ่งที่เราไม่กล้าเปิดความคิดหรือความรู้สึกเหล่านั้นให้ใครรู้ได้ แต่ใจเราเบาลงเมื่อได้ฝึกเขียน ความรู้สึกต่าง ๆ… Continue reading แรงบันดาลใจและการค้นพบ เมื่อ “เขียนข้ามขอบ” รุ่นที่ ๒๑ (๑)
ฉันกับเขียนข้ามขอบ… บทเรียน #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๒๒
ฉันกับเขียนข้ามขอบ… บทเรียน #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๒๒ บทเรียนและบันทึกประสบการณ์การอบรม “เขียนข้ามขอบ” ในหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๒๒ (workshop สองวัน) โดย ครูโอเล่ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ www.dhammaliterary.org
บทเรียน “เขียนเยียวยา” กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๒๐ (๒)
” สิ่งที่รบกวนใจในแต่ละหัวข้อนั้น มีจุดร่วมกันอยู่เพียงอย่างเดียว คือ ความรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีพอ เหมือนที่ครูสรุปมาให้ . เอาเข้าจริง จุดใหญ่ที่รบกวนใจเสมอมา คือการประเมินตัวเองว่า”ด้อย” ไม่มั่นใจในการเริ่มต้นทำ และกลัวกับการถูกตัดสินเมื่องานนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว . การรับทราบและยอมรับความจริงว่า ธรรมชาติของตัวเราเป็นเช่นนี้ จึงหันกลับมาพิจารณตัวเอง ด้วยใจเป็นกลาง ทำให้กลับมารักตัวเองได้มากขึ้น จากที่ละเลยการดูแลจิตใจตัวเองมานาน ยอมให้อภัยในความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้ เมตตาตัวเอง ปลอบโยนตัวเองในเวลาที่อ่อนแอ อ่อนไหว ไม่กล่าวโทษ หรือจับผิดตัวเองอยู่ตลอดเวลา อย่างเคย . ซึ่ง มันดีค่ะ ครู รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก ก่อนหน้านี้ ใช้ชีวิตเพื่อไปให้ถึงสิ่งที่เรียกว่า ความสมบูรณ์แบบ วันนี้ เข้าใจ และตระหนัก แล้วว่า ความสมบูรณ์แบบในโลกนั้น ไม่มีอยู่จริง . ทุกเรื่องราวต่อจากนี้ จะทำอย่างมีสติ รู้เท่าทัน รู้ตัวทั่วพร้อม ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทำให้เต็มที่ในเวลานั้น และยอมรับกับผลที่จะเกิดขึ้น . เพราะ เราเป็นเพียงคนตัวเล็ก ๆ ของโลกใบนี้… Continue reading บทเรียน “เขียนเยียวยา” กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๒๐ (๒)
บทเรียน “เขียนเยียวยา” กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๒๐
บทเรียนจากการอบรม “เขียนเยียวยา” หลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๒๐ ” สิ่งที่ได้จากการอบรมในครั้งนี้คือ การได้กลับมาอยู่กับตัวเอง เห็นความสำคัญของการมีสติระลึกรู้ถึงลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ตามดูตามรู้อย่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น และเมื่อทำเช่นนี้บ่อยๆก็ทำให้การงานต่างๆที่ทำสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี มีสติรู้สึกตัวมากขึ้น รู้สึกผ่อนคลาย เห็นการทำงานของกายและใจได้มากขึ้นค่ะ สิ่งที่สัมผัสได้คือการที่คุณครูสอนให้เรารู้จักรักตัวเอง ให้พยายามดำเนินชีวิตอยู่ในทางสายกลางที่จะไม่สุดโต่งไปทางข้างใดข้างหนึ่ง ให้ใช้ชีวิตอย่างมีสมดุล สุข สงบและแบ่งปันได้ ให้ใช้ความรู้สึกมากกว่าความคิด และสอนให้เรามีมุมมองในชีวิตที่กว้างขึ้นเพื่อจะได้อยู่ในโลกได้อย่างมีความสุขมากขึ้นค่ะ . ถึงแม้ว่าการอบรมครั้งนี้จะไม่เข้มข้นเท่าคอร์สการเขียนภาวนา (หนึ่งในหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต เช่นเดียวกัน) ที่เคยเรียนมา แต่ก็ทำให้ได้รู้จักตัวเองมากขึ้น เกิดมุมมองที่แตกต่างออกไป การได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดกับคุณครูทำให้ได้ความรู้ใหม่ๆ หรือมุมมองใหม่ๆที่เราไม่เคยรู้สึกหรือเคยมองมาก่อนเลย จึงชอบที่จะฟังความคิดเห็นของคุณครู ถึงแม้ว่าบางครั้งอ่านแล้วจะไม่ค่อยเข้าใจมากนัก ต้องอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อให้เกิดความเข้าใจและรู้ว่าคุณครูต้องการจะสื่อสารอะไรกับเรา แต่ก็สนุกที่จะได้เรียนรู้ผ่านการเขียนเช่นนี้นะคะ เพราะถ้าเราเขียนอยู่ฝ่ายเดียวเราก็จะมีความคิดอยู่ในวงแคบ เป็นความคิดความเห็นของเราคนเดียว มันจะไม่ค่อยได้พัฒนาเท่าที่ควร แต่ถ้ามีใครมาคอยชี้นำให้เราเดินไปทางโน้นบ้างทางนี้บ้าง ก็จะทำให้เราได้พบเห็นทางเดินใหม่ๆ ได้พบเห็นสิ่งใหม่ๆ ได้ความรู้ใหม่ๆ และได้มุมมองใหม่ๆมากขึ้น ชอบค่ะ ขอขอบพระคุณคุณครูโอเล่มา ณ ที่นี้ค่ะ ” .… Continue reading บทเรียน “เขียนเยียวยา” กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๒๐
รวมบันทึกสรุปอบรม “เขียนเยียวยา” เมษายน ๒๕๖๐
จากการอบรมในห้องสองวัน ของชุดหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต หัวข้อ “เขียนเยียวยา” เมื่อวันที่ ๒๙-๓๐ เมษายน ๒๕๖๐ www.dhammaliterary.org เปิดอ่านเพิ่มเติมได้ที่อัลบั้มรูปเพจเฟสบุ๊ค
รวมบทเรียน “เขียนภาวนา” ๒๕๖๐ (๒)
“เติมเต็มใจเราด้วยน้ำเปล่า ใส และธรรมดา หัวใจแห้งผากด้วยมานะ ความอยาก และยึดมั่น เพิ่มความอ่อนโยนด้วยศรัทธา ยืดหยุ่น และวางใจ ค่อยค่อยปล่อยให้น้ำไหลรินช้าช้า มองสายน้ำที่กำลังหล่นจากหยดน้ำ จนกลายเป็นสายเดียวกัน ทีละหยด ทีละหยด เชื่อมั่นว่าความธรรมดาของน้ำที่ใสสะอาด มีคุณค่าในตัวเอง ยิ่งธรรมดาเรียบง่าย ยิ่งพิเศษน่าค้นหา เสียงจังหวะเต้นของหัวใจถี่ขึ้น ราวกับการรอคอยฝนหน้าแล้ง ค่อยซึมค่อยซับ ค่อยยอมรับการเติมเต็มทีละเล็กละน้อย ความอยากนี้ก็ดี ทำให้หัวใจมีพลังขับเคลื่อน ความยึดนี้ก็ดี ทำให้จิตตั้งมั่น ความเพียรนี้ก็ดี ทำให้ฝาฟันอุปสรรคปัญหาได้ ความคิดนี้ก็ดี ทำให้มีการสร้างสรรค์ ความกังวลนี้ก็ดี ทำให้มีความละเอียดรอบคอบ ความสงสัยนี้ก็ดี ทำให้เราแสวงหาคำตอบ ความทุกข์นี้ก็ดี ทำให้เราเข้าใจสัจธรรมได้เร็ว ความสุขนี้ก็ดี ทำให้เรามีกำลังใจ ทั้งปวงนี้ควรมีอยู่ เป็นอยู่ วางอยู่ อย่างพอดีพอควร และทั้งหมดนี้ก็ไม่ควรมีอยู่ เป็นอยู่ วางอยู่ตลอดไป แม้มันจะคงอยู่อย่างพอดีสักเพียงใดก็ตาม รับรู้ ดูเห็น ถือ-วาง จับ-ปล่อย ให้เป็นธรรมดา… Continue reading รวมบทเรียน “เขียนภาวนา” ๒๕๖๐ (๒)
เมื่อประตูบานหนึ่งปิดลง ประตูบานอื่นจะเปิดออก | เขียนภาวนา บันทึกผู้เรียน
เมื่อประตูบานหนึ่งปิดลง ประตูบานอื่นจะเปิดออก | เขียนภาวนา บันทึกผู้เรียน จากบันทึก เขียนภาวนา หัวข้อ “พลัดพรากและไม่ยั่งยืน” โดยคุณคณัส (ตุ้ม) ผู้เรียนหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๑๘ อ่านโดยครูโอเล่ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ www.dhammaliterary.org : : : ดนตรีประกอบ “Melody Of The Night” โดย Jin Shin