Category: เขียนภาวนา

  คัดบางถ้อยคำจากบันทึกและสรุปบทเรียน คอร์ส “ปฏิบัติ #เขียนภาวนา” พฤษภาคม 2564 (3) สิ่งที่ได้รับจากการฝึกเขียนภาวนา… . “การเขียนภาวนาช่วยคลี่คลายความทุกข์ออกมาเป็นส่วนๆ ให้เราได้เข้าไปพูดคุย เพื่อสอบถามตนเองว่า เราละวาง เราจัดการให้ “เหมาะสม” ให้ “พอดี” ได้เพียงใด ทำให้เห็นจังหวะการพักใจของตัวเอง ที่เริ่มจากการปรับมุมมองชีวิตให้ “ช้า”ลง เพื่อสมดุล เมื่อสมดุล ทุกข์จะคลาย ใจจะสุข ระหว่างการเขียนภาวนา เมื่อต้องมาบันทึกพร้อมทบทวนในเรื่องกุศลธรรม และอกุศลธรรม ช่วยให้เห็นถึงการเขยิบก้าวเดินของใจที่ดีขึ้น มองชีวิต มองโลก อย่างเป็นธรรมและเป็นธรรมชาติมากขึ้น ไม่โน้มเอียงใจจนเราหนักข้าง เดินแบบใจโซซัดโซเซ แบบที่ผ่านมา เหมือนมีหมุดหมายปลายทางให้ใจมุ่งตรงไปที่จุดหมายนั้น พักละวางเพื่อเดินต่อแบบมีหมุดหมายต่อไป และเป็นเช่นนี้เรื่อยๆ เดินพักเดินและพัก ที่สุดจะถึงปลายทางในแบบใจไม่โซเซ กายไม่พังและที่สำคัญ เห็นชีวิตที่ผ่านมาของตนเองแบบชื่นชม ไม่โทษว่าตนเอง จนรู้สึกด้อยค่า เพราะระหว่างการเขียนแบบมีกุศลธรรมและอกุศลธรรมมากำกับให้พิจารณาตลอดนั้น เราใช่จะพบแต่มุมอกุศลเพียงอย่างเดียว กลับพบกุศลธรรมที่ผ่านมาด้วยเช่นกัน” / นุ ผู้เขียน . . “ลดเงื่อนไขเปิดช่องทางรับการเข้าใจธรรมชาติ เกิดขึ้น… Continue reading คัดบางถ้อยคำจากบันทึกและสรุปบทเรียน ปฏิบัติ เขียนภาวนา 3

  คัดบางถ้อยคำจากบันทึกและสรุปบทเรียน คอร์ส “ปฏิบัติ #เขียนภาวนา” พฤษภาคม 2564 (2) . สิ่งที่ได้รับจากการฝึกเขียนภาวนา… . “การเปลี่ยนแปลง ปกติไม่ค่อยชอบคำนี้เท่าไร เพราะรู้สึกไม่มั่นคง และเกิดความสงสัย ทำให้คาดเดาไม่ได้ การเปลี่ยนแปลงแรกที่พบคือ “การยอมรับความเปลี่ยนแปลง” ว่านี่คือธรรมชาติ ไม่มีสิ่งใดที่คงอยู่เช่นนั้นได้ตลอดไป และเริ่มข้าใจได้ อยู่กับการเปลี่ยนแปลงได้อย่างไม่รู้สึกต่อต้าน หรือแปลกแยก นั่นคือส่วนหนึ่งของชีวิต ส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ทุกสรรพสิ่งล้วนแปรเปลี่ยน . การเริ่มยอมรับความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้น ทั้งสภาวะภายนอกและภายใน เฝ้าดู รู้ ตามความเป็นจริง เมื่อถึงเวลา วาง..วาง วางทั้งการกระทำและใจ ทำเมื่อถึงเวลาทำ และทำให้เต็มกำลัง ณ ปัจจุบัน คิดปรุงแต่งน้อยลง กลับมาอยู่กับลมหายใจตัวเองมากขึ้น เป็นระยะๆ ขณะที่ทำกิจต่างๆ ทั้งในการเขียนภาวนา และการดำเนินชีวิตในกิจกรรมต่างๆ อย่างไม่ได้ฝีนหรือบังคับให้ทำ . หายใจได้เต็มปอดมากขึ้น มองตัวเองและคนอื่น สิ่งอื่น อย่างที่เป็น มองเห็นผ่านไป สิ่งใหม่ผ่านมา ตามจริง สิ่งเก่าผ่านมา… Continue reading คัดบางถ้อยคำจากบันทึกและสรุปบทเรียน ปฏิบัติ เขียนภาวนา 2

  คัดบางถ้อยคำจากบันทึกและสรุปบทเรียน คอร์ส “ปฏิบัติ #เขียนภาวนา” พฤษภาคม 2564 (1) . “เมื่อเริ่มต้น ฉันสูดลมหายใจเข้า อึดอัด จนต้องเริ่มต้นลมหายใจออก สบาย มือเริ่มขยับเขียนตัวอักษร ที่ปรากฏ ณ ขณะนั้น อึดอัด อีกครั้ง จนต้องเริ่มหายใจเข้า และทุกสิ่ง ก็หมุนวนไปไม่จบสิ้น อึดอัด เมื่อเขียนไม่ครบคำ อย่าโลภ เสียงหนึ่งบอกฉันมา ดูสิ! ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อหน้าเธอ ปัญญา มีมาให้แก่ผู้ที่เห็นลมหายใจ น้อยแต่มาก คืออะไร ไม่เคยเห็น ที่ผ่านมานั้น รู้จักแต่ มากและมาก น้อยแต่มาก เห็นได้จาก “ปัญญา” เมื่อปลายปากกา เริ่มต้นไปพร้อม ลมหายใจออก และหยุดลง เมื่อลมหมด มือที่ขยับ ตามสิ่งที่รู้ ที่ปรากฎตรงหน้า คำที่ปรากฎตรงหน้า ผ่านหัวใจ ไม่ใช่สมอง น้อยแต่มาก เป็นเช่นนี้แล เหมือนเป็นการเจียรไนจิต ทุกๆอกุศลกรรม… Continue reading คัดบางถ้อยคำจากบันทึกและสรุปบทเรียน ปฏิบัติ เขียนภาวนา 1

วิดีโอคำบอกเล่าจากผู้เรียน ความประทับใจและสิ่งที่ได้รับจากการอบรม “พื้นฐาน เขียนภาวนา” เมื่อวันที่ 19-20 ธันวาคม 2563 อบรมโดยครูโอเล่ สถาบันธรรมวรรณศิลป์ เรียนรู้ธรรมะกับจิตใจตนเองผ่านการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมและการฝึกสมาธิภาวนาผ่านการเขียน   อ่านรายละเอียดและเข้าร่วมโครงการ https://punnspace.com/p/basic-meditationwriting    

วิดีโอคำบอกเล่าจากผู้เรียน ความประทับใจและสิ่งที่ได้รับจากการอบรม “พื้นฐาน เขียนภาวนา” (ชุดสอง) เมื่อวันที่ 12-13 ธันวาคม 2563 อบรมโดยครูโอเล่ สถาบันธรรมวรรณศิลป์   เขียนเพื่อฝึกสติ ทำใจเป็นสมาธิ พัฒนาภายในให้งอกงาม ด้วยการเขียนภาวนา   อ่านรายละเอียดและเข้าร่วมโครงการ https://punnspace.com/p/basic-meditationwriting  

  วิดีโอคำบอกเล่าจากผู้เรียน ความประทับใจและสิ่งที่ได้รับจากการอบรม “พื้นฐาน เขียนภาวนา” (ชุดแรก) เมื่อวันที่ 12-13 ธันวาคม 2563 อบรมโดยครูโอเล่ สถาบันธรรมวรรณศิลป์   การฝึกสมาธิและการปฏิบัติธรรมผ่านการเขียน สอนให้รู้จักการขัดเกลาตนเองและค้นพบสิ่งที่อยู่ภายใน !   อ่านรายละเอียดและเข้าร่วมโครงการ https://punnspace.com/p/basic-meditationwriting  

    ส่วนหนึ่งของบทเรียน การฝึกฝน และความประทับใจจากการอบรม “เขียนภาวนา” ในหลักสูตร #เขียนเปลี่ยนชีวิต รุ่นที่ ๔๑   “ประทับใจที่การฝึกเขียนขณะหายใจออก ใหม่ๆก็อึดอัดและวิตกกังวลบ้าง แต่พอเขียนบ่อยขึ้นทำให้เขียนแบบสบายๆ ผ่อนคลาย ไม่เครียด ไม่วิตกกังวล เพราะครูสอนให้ไม่คาดหวัง ไม่คิดล่วงหน้า ไม่ต้องสมบูรณ์์แบบ แต่เป็นความรู้สึก จากประสบการณ์จริง ได้ฝึกกำหนดจิตพิจารณาไตร่ตรอง แลศึกษาเรียนรู้ธรรมะไปพร้อมกัน คุณครูแนะนำให้แก้ไขข้อบกพร่อง และทำความเข้าใจดีมาก รู้สึกมีกำลังใจและมีความสุขที่ได้เขึยน ตั้งใจจะฝึกฝนต่อไปเรื่อยให้เป็นนิสัย . “การอบรมสอนให้เราเห็นคุณค่าในตัวเอง พิจารณาหัวใจตนเอง รับรู้ เข้าใจ ความเป็นไปของชีวิต ย่อมมีได้ มีเสีย มีสมหวัง มีผิดหวัง มีพบ ก็มีพลัดพราก มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย มีนิวรณ์ และอกุศลที่เกิดขึ้นกับชีวิตและเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทำอย่างไรให้ผ่านพ้นความทุกข์จากปัญหาและอุปสรรคเหล่านี้ . “โดยฝึกการเฝ้าดูกายขณะหายใจเข้าและหายใจออกขณะเขียน เฝ้าดูเวทนาอารมณ์ความรู้สึก กำหนดจิตจดจ่อไม่ให้ปรุงแต่ง ทำใจให้ปลอดโปร่ง และพิจารณาธรรม ความอยากได้อยากมี… Continue reading รายชื่อผ่านการอบรม และ สรุปการเรียน เขียนภาวนา 2563

    รวมบทเรียนและการฝึกฝนตนเอง จากหลักสูตร “ครูเขียนภาวนา” สถาบันธรรมวรรณศิลป์ ในช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๒ ถึง เดือนมีนาคม ๒๕๖๓ ผ่านการฝึกเขียนภาวนา การใคร่ครวญธรรม และการเจริญสติปัฏฐานสี่ ด้วยการเรียนรู้ทางไกลรวมห้าเดือน มีผู้ผ่านการอบรมรวมทั้งสิ้น ๑๘ คน ได้แก่ ครูปู สิริลักษณ์ , ครูหลิน , ครูบุศร์ , ครูจิ๋ม , ครูสุ , ครูมุก , ครูตู่ , ครูวิ , ครูปู หัทยา , ครูปู เนาวรัตน์ , ครูชิ , ครูแอนนา , ครูนก , ครูตุ้ม , ครูเอ , ครูกลอย , ครูจัน… Continue reading รวมบทเรียนและการฝึกฝนตนเอง จากหลักสูตร “ครูเขียนภาวนา”

    [ ภารกิจและกิจกรรมคอร์ส ครูเขียนภาวนา เดือนแรก ] …ทบทวนธรรมะและบทเรียนจากบทความ “ศิลปะการเขียนหนึ่งลมหายใจ” บทแรกและบทที่สอง …ฝึกเขียนภาวนา อย่างน้อย ๗ บันทึก พร้อมกับการทบทวนกิเลสและบทเรียน …สรุปทบทวนอริยมรรคและโพชฌงค์ , กิเลส : นิวรณ์ ตัณหา และอุปาทาน   “จากหัวข้อ “ดวงตาลิขิต” ทั้งสองครั้ง การที่เราไปไม่ปรุงแต่งทางอารมณ์ ความคิด แต่มองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่เป็นธรรม เป็นกลาง ไม่ว่าเราจะอ่านคอมเมนท์จากครู หรือเพื่อน หรือจากที่อื่นๆ ก็ดี อย่าเอามาปรุงเป็นอารมณ์ให้แก่ตัวเอง ให้มองตัวอักษรอย่างที่มันเป็น และทำไปตามหน้าที่ ที่เราต้องทำ ก็น่าจะทำให้ภารกิจในทุกๆ เดือน สามารถสำเร็จลุล่วงไปได้ ธรรมะจาก “ไม่ใช่นาม ไม่ใช่ตน” คือการไม่ถืออัตตาตัวตนของตนเอง ในการทำสิ่งต่างๆ ว่าเป็นของตน ทำเพียงแต่ทำเท่านั้น ดังที่ใช้การเขียนที่เน้นไปในคำกริยา คือ เน้นที่การลงมือทำ” . โดย ม้าหมุน (นามปากกา)… Continue reading บทเรียนเล็กๆ บนเส้นทาง “ครูเขียนภาวนา” เดือนแรก