ยงฺกิญฺจิ สมุทยธมฺมํ
สพฺพนฺตํ นิโรธธมมํ
.
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา
สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับไปเป็นธรรมดา
.
ทั้งหมดสองวรรค ย่อเหลือคำว่า ธรรมดา
ไม่มีอะไรเกินคำว่าธรรมดาในโลก
เห็นธรรมดา อยู่เป็นธรรมดา
ความทุกข์ไม่มีที่ว่างมารุกราน
.
เมื่อเห็นดังนี้เรียกว่ามี ธรรมจักษุ คือดวงตาเห็นความจริง
ผู้เห็นความจริงย่อมไม่ถูกครอบงำ ด้วยความไม่รู้ คืออวิชชา
เมื่อนั้นแล้วเหตุแห่งทุกข์ และการทำให้ตนเป็นทุกข์ ย่อมไม่เกิดขึ้นตามมา
ย่อมเผยแพร่ความจริงนี้ต่อไปให้ผู้อื่นได้เห็นจริง
เมื่อนั้นแล้ว ธรรมจักร จึงจักขับเคลื่อนใจคน และสังคมไปในทางอันสมควร
.
ชีวิตตนเมื่อเกิดย่อมต้องดับ
ช่วยกันออกแรงผลัก ธรรมจักร จะขับเคลื่อนต่อไป
ด้วยแรงที่เหลือ เพื่อชีวิตหลังจากนี้
.
.
โปสการ์ดจากความว่าง #1
สถาบันธรรมวรรณศิลป์
www.dhammaliterary.org
