“การเขียนเป็นเหมือนการเจริญสติวิธีหนึ่ง ทำให้เราเห็นตัวเองได้ชัดขึ้นและช่วยปลดปล่อยจุดดำในใจ บ่งหนามความรู้สึกที่คอยทิ่มตำเราออกไปจนจิตเป็นอิสระในบางเวลา เพราะทุกความคิด ความรู้สึกผ่านมาแล้วก็ผ่านไปตามแต่สิ่งที่มากระทบ เมื่อเรารู้ก็เหมือนได้ปลดปล่อย ก็จบทำให้เราตัดสินคนอื่นน้อยลง เพราะเขากับเรานั้นก็ไม่ต่างกันทุกสิ่งเป็นเรื่องธรรมดา ตามแต่เหตุปัจจัยนำพาให้เป็นไป…”