แผ่นดินกว้างใหญ่สำหรับทุกคน หัวใจเธอกว้างพอสำหรับผู้อื่นไหม

 

 

 

แผ่นดินกว้างใหญ่สำหรับทุกคน

หัวใจเธอกว้างพอสำหรับผู้อื่นไหม

แผ่นดินรองรับพวกเราอย่างอดทน

เธอเข้มแข็งพอจะยอมรับผู้อื่นไหม

.

สิ่งที่เธอเชื่อมั่นมิใช่ของของเธอ

ความเชื่อเป็นเพียงมุมที่ใจมองเท่านั้น

สิ่งใดบ้างที่คิดว่าใช่แล้วถูกเสมอ

เธออาจกดขี่ผู้อื่นด้วยความดีโดยมิรู้เท่าทัน

.

พื้นที่เคหาลดน้อยเพราะคอยสะสม

ใจเราแคบลงเพราะกอบเก็บความถือมั่น

พื้นที่เพียงช่องว่างที่เราทับถม

ด้วยตัวตนและการถือเป็นของฉัน

.

หนักแผ่นดินเริ่มหนักจากหัวใจ

หนักหัวใจเริ่มจากหนักอัตตาแบก

เราลองย้อนพินิจดูสิ่งที่ถือไว้

ก่อนความดีและความเชื่อจะเป็นแอก*

.

ประเทศคือการอยู่ร่วมมิใช่ตัวคน

ต้องมีความว่างจึงเกิดพื้นที่

แนวคิดเพียงจิตปรุงมิคงทน

เราเพียงร่วมก่อมิใช่เจ้าของความดี

.

เนตังมะมะ

เนโสหะมัสมิ

นะ เมโส อัตตาติ

นั่นไม่ใช่ของเรา

นั่นไม่เป็นตัวเรา

นั่นไม่ใช่ตัวตน

.

.

อนุรักษ์ ครูโอเล่

คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๑๒

๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

.

ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/

ติดตามการอบรม : www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/

.

*แอก : ไม้ที่พาดอยู่บนคอวัวหรือควายสำหรับลาก , การกดขี่ (Oppression)