แบกรับใจนั้นไว้ก็เหมือนช้อนน้ำด้วยฝ่ามือ

 

 

สิ่งที่เธอคิดมิใช่ตัวตนของเธอ
สิ่งที่เธอรู้สึกมิใช่เนื้อแท้ของใจ
ระลอกน้ำกระเพื่อมไหวแค่ชั่วคราว
มิใช่ใบหน้าแท้จริงของสายน้ำ
.
สิ่งที่เขาคิดมิใช่ตัวตนให้ถือครอง
สิ่งที่เขารู้สึกมิใช่เนื้อแท้ที่ยั่งยืน
แบกรับใจนั้นไว้ก็เหมือนช้อนน้ำด้วยฝ่ามือ
เธอมิอาจเป็นเจ้าของสายน้ำใด
.
สิ่งที่คิดเพียงจิตปรุงเป็นกระแส
สิ่งที่รู้สึกเพียงรับรู้จากการกระทบ
แค่กายใจถูกแตะจึงกระเพื่อม
จะหมายคว้าอะไรในระลอกเหล่านี้
.
อย่าถือสิ่งที่ใครคิดเป็นของเธอ
อย่าถือสิ่งที่ใครรู้สึกเป็นของเที่ยง
อย่าถือสิ่งที่คาดไว้เป็นดังใจมั่นหมาย
เพียงมองสายน้ำนั้นเป็นสายน้ำ
.
คิด เพียงคิดแล้วดับไป
รู้สึกอย่างไร ปรากฏก็ล่วงลับ
รับรู้ ตามจริงอยู่ตรงหน้า
มิมีสิ่งใดให้แบก อย่าเอาใจไปหาม
.
เนตังมะมะ
เนโสหะมัสมิ
นะ เมโส อัตตาติ
นั่นไม่ใช่ของเรา
นั่นไม่เป็นตัวเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตน
.
.
อนุรักษ์ ครูโอเล่
คอลัมน์ “บทภาวนา อนัตตา” ตอนที่ ๑๓
๒๒ เมษายน ๒๕๖๒
.
ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/
ติดตามการอบรม : www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/